Paşam Kreşte

Kreş yazımızı ne zaman yazsam diye düşünüp duruyordum ta ki bugün paşam,ilk etkinliği olan bayram mesajını elime verene kadar.O an o kadar duygulandım ki gözlerim doldu..Tabi ki o yapmamıştı çoğunu ama emeği vardı ve oğlum artık bensiz de birşeyler yapıyordu.Hem üzücü hem sevindirici.Paşam sadece pamuk koparmış bazı yerlere de yapıştırıcı sürmüş gerisi Belkıs Öğretmenimizden hediye.Hemen aktarma kağıdıyla sarıp sarmaladım birşey olmasın diye çünkü ömür boyu saklanacak bu koyun!

Kreş hikayemiz ise bu pazartesi başladı.Hergün ortalama 2 saat gittik kreşe oyun grubu gibi.İlk günler hastalığın da etkisiyle içime bir türlü sinmeyen bir mahsunluk vardı oğlumda.Öğle yemeği saatinde de orada olmasına rağmen yemeğe tepki gösteriyordu.Ama onun dışında hiçbir huzursuzluğu yoktu.Öğretmeninin dediği kadarıyla da arkadaşlarıyla ve çevreyle çok uyumluymuş.Yemeğe tepki vermesi beni korkutmadı değil.sonuçta bütün çocuklar yemek yerken benimkinin yememesi doğasına aykırı belli ki bir tepkiydi.Ben de öğretmenin bu konuda bilgilendirmiştim aman sakın zorlamayın kendi haline bırakın istemiyorsa yemesin diye.Ki saolsunlar karşılıklı bilgi alışverişine çok açıklar.Neyse dün ben paşamla kreşe gitmeden konuştum oğlum bak orada yemeğini ye bugün yanımızda yemek yok aç kalırız diye.Ben zaten kreş sahibinin odasındayım bir haftadır kahveymiş el işiymiş takılıyorum.Zaten paşamın da anne talebi olmadı çok şükür.Dün ilk mutlu haber paşamın süt içmesiydi!Ben ısrarla soruyorum emin misiniz diye onlar da şaşırdı.Ben neler ettim bir yudum bile ağzına sürmedi çünkü bu çocuk.Hepsini içmemiş ama olsun bu da birşey.Onun üstüne yemek saatinde sevinçle geldi öğretmeni,Doruk bütün yemeği yedi ikinci tabağı istedi diye.İşte o an içim biraz olsun rahatladı.

Ama asıl rahatlamayı bugün yaşadım.Kreşin genel alanlarında kameralar var ama sınıflarda yok.Normalde biz izleyemiyoruz ama kreş sahibinin odasından izlenebiliyor.Bu sabah Doruk'u kreşe götürdüğümde ardına bile bakmadan koşarak sınıfına gitti.Bir süre sonra tren yaparak televizyon odasına geçtiler.Beni görmüyor tabi ben kameradan izliyorum.A benimki hemen moda girmiş tren oldu alana gelince iki koşturdu.Mutlu yani!Onun o mahsun halleri içimi acıtıyordu birşey ters mi gidiyor diye.Bugünlük içim rahat..Tatil dönüşü yarım gün başlayacağız artık duruma göre bir süre sonra da tam güne geçiş yapacağız.

Allah'ım sen bize yardım et!