Kreş Seçimi ve Kreşe Alışma Süreci

Bu yazıyı yazmak ne zamandır aklımda ama bir türlü kafayı toplayıp yazmaya fırsat bulamadım.Malumunuz Paşamın kreş macerası 2-3 aydır gündemimizde olan bir konu.Şu an artık tam gün sorunsuz kreşe devam ediyor.Ben kreş arayışı ve adaptasyon sürecinde bu konuda deneyimli annelerin yazılarına çok ihtiyaç duymuş ancak fazla kaynağa ulaşamamıştım.Çünkü bu süreçte insanın içini rahatlatacak bir söze bile öyle çok ihtiyacı oluyor ki...

Öncelikle kreş seçimiyle ilgili deneyimlerimi paylaşmak isterim.İlk kreş görüşmesine gidene dek kafamda süslü püslü hayallerim vardı.Yok montessori,gems,waldolf;yok organik mutfak,şekersiz gıda,yok efendim 3 çocuğa bir bakıcı vs vs.Hatta görüşme yapmayı planladığım 10'a yakın kreş varken dedim kafam karışır ben de bir şablon hazırlayayım kağıt üzerinde notlar alayım.Yaklaşık 3.görüşmeden sonra bir yerlerimle güler buldum kendimi kendi hallerime!İlk görüşmem sanki kreşle değil de kendime iş arıyormuşum gibi bir soğuklukta geçti ve denenme sürecine giremeden elendi.2. ve 3. görüşmem daha olumlu geçmiş ve bu kreşleri denemeye karar vermiştim.Normalde deneme sürecini her kreş benimsemiyormuş ama bizim burada her kreş bunu kabul ediyor yada kendi teklif ediyor.İlk kreşe bir hafta boyunca oyun saatlerinde gidecektik.Denemeler yaz dönemine geldiğinden ve burada saçma bir şekilde yazın bütün grupları birleştirdiklerinden,her yaş grubundan çocuk vardı aynı sınıfta.İlk gün bismillah bizimki çokokremle tanışmış benim haberim bile yok tabi,bir de üstüne düşmüş kaşını çarpmış ve morarmış.Olur dedik öyle kazalar 2.gün tekrar geldik ki bu sefer çocuğumdan akan kanları görmem mi?Bu sefer de masaya çarpmış ve dudağı patlamış.Hadi bu da olabilir desem de içim kaldırmadı tabi.Hadi kaza oldu o sırada kreşte bir yetkili bile yok;ben olmasam çocuğu hastaneye bile götürmeyecekler.Her ne kadar oradaki öğretmen 3.bir şans istese de sen olsan verir miydin deyip o kreşten de vazgeçtik.

Zaten birçok kreşten bu grupların birleşik olması yüzünden vazgeçtim.Sonuçta 1,5-2 yaşındaki bir çocukla 5 yaşındaki bir çocuğu aynı anda nasıl zaptedebilecekler?

Tek bir kreşte yemek hususunda biraz hassasiyet görsem de orada da öğretmenlerin ilgisiz tavırları beni soğutmuştu.Bu arada Hatay'da kreş menüsü Aile ve Sosyal Politikalar Müdürlüğü tarafından hazırlanıyor ve her kreşin buna uyması zorunlu.Benim başlarda bilmediğim daha sonra öğrendiğim şey işe 0-2 yaş grubunda bu menünün zorunlu olmayışıydı.Ama maalesef fiyat politikaları yüzünden o gruba da aynı menü uygulanıyor.Aslında sadece fiyat diyecemeyeceğim ama müthiş bir bilinçsizlik mi vurdumduymazlık mı adını siz koyun artık yemek listesine hiç önem verilmiyor.Çocuğum çokokrem,paketli gıda,hazır meyve suları,şeker,kızartma,hatta şarküteri ( ki hala vermedik tek koruyabildiğimiz bu ) ile kreşte tanıştı!

Neyse sürece geri döneyim.Diğer kreş denememiz ilk gün oracıkta bitti.Allı pullu sözlerle ne vaatler veren kreş sabah oyun saatinde başlarında sadece 1 öğretmenle dış bahçeye çıkarıldı.Ve bu kreşin dış kapısı sadece süs mahiyetinde direk ana caddeye açılıyor.Böyle bir ortamda yaklaşık 10 dakika çocukların başında kimse yoktu beni saymazsan.Neyse dedim biraz daha gözlemleyeyim ve durdukça basiretim iyice bağlandı.Yeni başlayan çocuklar ağlaşıp duruyor,içeri girip çıkanlar Allah vere,üstüne tam 1 saati geçkindir ağlayan çocuğun annesiyle görüşen öğretmen sorun yok biraz ağladı geçti diyordu.Orada bırakın o kreşten vazgeçmeyi bir süre kreş işinden vazgeçtim ve bu görüşme ara ara ağlama nöbetlerine yol açtı bende.

Kısa bir ara verip tekrar düştük yollara.Bu sefer biraz daha küçük bir kreş buldum.Müdüresi ve oradaki bakıcı kadın çok ilgili ve her hallerinden çocukların onları,onların da çocukları çok sevdikleri belliydi.Orada da saat konusunda problem yaşadık.Biz Paşayı 6'da alabilecekken onlar bekleyemiyordu o saate ve böylece deneme sürecine de giremedik.

Bu süreçte en büyük faydayı anlaşılacağı üzere deneme süreçlerinden gördüm.İmkan varsa bu seçenek muhakkak kullanılmalı.

Şimdi başladığımız kreşin de çok tesadüf bir şekilde yolda tabelasını gördüm.Zaten beni önce sahibesi çekti.Kreş krikerlerim bir bir azalmıştı artık tek beklentim çocuğumu sevip onunla ilgilenebilecek bir yuvaydı.Kreş görüşmelerinden kazandığım en büyük deneyim şu oldu:Kreşin başında kreşe hakim bir sahibi yada müdürü olmasıydı.Çünkü kuralları belli olan bir yerde fazla esneme olmuyordu,beklentileriniz olağan sınırlarda karşılanabiliyordu.Zaten sahibi belli bir disiplinde çalışınca öğretmenlerini de o titizlikle seçiyordu.Özellikle kreşin en anaç öğretmeni 0-2 yaş grubunda ve daha çok cici annelik yapıyordu çocuklara.Tek anlaşamadığımız konu yemek konusu oldu ki bu durum diğer velilerin de desteğiyle çözülebilecek bir sorunken bizim kadar kimse rahatsız değil :(

Kreşe alışma süresini çok uzun bir zaman yaydık ve o kadar isabetli bir karar vermişiz ki bunu şimdi daha net görebiliyorum.Bir çocuğu pat diye hiç tanımadığı bir ortama bütün gün bırakmak çok zorlayıcı ve çocuğu da soğutabilecek bir tavır.Onun yerine oyun grubu gibi başlayıp yavaş yavaş süreyi arttırmak çocuk tarafından da kabul edilebilir bir tavır halini alıyor.Biz neredeyse 2 hafta günde ortalama 2 saat gittik.Sadece oyun oynuyor yemek saatinde yemek teklif ediliyor ama bizimki reddediyordu.Doruk bilmese de ben orada onu bekliyordum hem anında müdahale edebilmek hem de kreşi değerlendirebilmek için.Bu süreç çok işimize yaradı çünkü kreşi içime sindirebilmişti.Yaklaşık 2 hafta sadece sabahları yarım güne başlattık.İlk hafta biraz sıkıntılı ve mutsuzdu kreşte ama 4.gününde ilk yemeğini yemiş ve 5.gününde gülümsemeye başlamıştı.Yani doğru yollaydık alışıyordu.Bu süreden sonra öğretmenimizin de olur vermesiyle tam güne geçmeye karar verdik.Paşam sallanarak uyumasına karşın daha ilk gününde kendi kendine uyumaya başlamıştı.Sıkıntı olmamasına rağmen akşamı beklemeden bir hafta boyunca saat 4 gibi aldım çıkışları.En sonunda da normal çıkış saatimize kadar çektik ve sorun yaşamadığımızı gördüğümüzde ben işe başladım.

Bizim için bu süreçte en önemli şey zamanı doğru kullanmak ve bol bol telkin oldu.Sürekli Doruk ile bu süreci konuştuk,onun bize anlatmasını sağladık (Tabiki kendi dilinde biz pek anlamadık :) )

Tam güne geçince biraz huysuzluk illa ki oluyor ama bunun size karşı mı kreşe karşı mı olduğu çok önemli bence.Paşam kreşte mutlu ama bize karşı huysuz.Bu da doğru yolda olduğumuzun işaretlerinden.Yavaş yavaş bize karşı huysuzluğu da azalıyor.

Ama ne olursa olsun bir bebeğin yanı annesinin sıcak kucağı!İmkan varsa minimum 3 yaşında kreşe başlamalı çocuk.Ama 2 yaşından sonra da artık sadece bizimle sıkıldıkları bir gerçek.Bu durumlarda da oyun grupları kurtarıcı.İlla paralı bir grup oluşturmak şart değil bir kaç arkadaşınızla buluşup bu ortamı evde bile sağlayabilirsiniz.

Herşeye rağmen kreş seçiminde en önemlisi kendi iç sesiniz...O size doğru yolu gösterecektir.