(Burada anne olarak araya girmek isterim ki ne yazıkki hastanenin doğum presodürleri bebeği önce babayla kavuşturuyor.Bu noktadaki kıskançlığımı anlatmama gerek yok sanırım)
Birden hızlı bir giriş yapıp tüm hayatını alt üst ettim artık ben vardım başka birşeye izin veremezdim.Ağlamayı keşfettim o zaman benimle ilgilendiğini farkettim.Ve birkaç de olsa kucağında uyudum.
Babacığım bir düşünsene hayatında sana ne kadar çok ilk yaşattığımı ve seninle ne kadar çok şeyi ilk kez yaptığımı..İşte bazıları...
Altımı kirlettiğim,geceleri uyandığım,sabah körü kalkıp başından baba babba babaaa diye bağırdığım,dıgı dıgı diye sırtına bindiğim,sen yemek yedirmeye çalışırken etrafa fırlattığım yemekler için,sokağa çıktığımızda söz dinlemeyip delirdiğim için sadece ve sadece bugünlük özür dilerim.Çünkü bunları yapmaya devam edeceğim ve muhtemelen sen de beni sevmeye..
Babacığım babalar günün kutlu olsun...Sen dünyanın en iyi babasısın...
Not : Ülkem bu durumdayken paylaşımda bulunduğumdan dolayı özür dilerim.Ancak bu yazıyı çok önce yazmıştım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder