Yeni Bir Şehir Yeni Bir Hayat

Uzun bir süredir netten uzak kaldım.Artık Hatay'da yaşıyoruz.Nerdeyse üç hafta olmuş zaman ne kadar hızlı geçiyormuş.Yeni bir binaya taşındığımız için ne yazıkki interneti anca bağlatabildik.Peki bu süreçte neler yaptık?

Antalya'daki son haftamızı o kadar yoğun geçirdik ki...Tatil şansımız bir daha olmaz diye koştur koştur denize havuza girip gece yarılarına kadar koli yaptım durdum evde.Tabi annemle kardeşimin olması müthiş bir destek oldu.O telaşın arasında arkadaşlara veda ziyaretleri bile yaptık.Hatta facebooktaki küçük ve çok samimi grubumuzdan tanıştığımız Seda ve kızı Damla ile görüşme fırsatımız bile oldu.Onlar da tatil amaçlı Antalya'ya gelmişlerdi ama ne yazıkki çok kısıtlı bir sürede görüştük umarım tekrarı olur.Paşam havuzda o kadar eğleniyordu ki en çok havuzdan ayrılışımıza üzüldüm galiba.Hobbaa hob hob diye atlayıp zıplayıp duruyordu.

Evi taşıdığımız gün çok zor geçti özellikle Doruk heryeri karıştırmaya çalışırken.Ev taşırken en iyisi imkan varsa çocuğunuzun başka bir mekanda olması.Biz de bir süremizi komşuda geçirdik de rahat ettik.Ve evimize son bir bakış ve gözyaşıyla veda ettik.Bu ev farklıydı bizim için çünkü ilk defa kendimize ait bir evimiz olmuştu ve paşam bu evde bize katılmıştı.Yolumuz bayağı uzundu,nakliyecilerle de problem yaşadığımız için yola çıkmak için geç kaldık.Bu arada Antalya-Hatay yolu da bayağı virajlı zor bir yolmuş gece anca Adana'ya varabildik ve bir aile dostumuzda kaldık orada.İyiki de kalmışız o stresten sonra bize iyi geldi üstelik ertesi gün küçük bir Adana turu yaptık ve tabiki meşhur kebabı yerinde yedik.Arkadaşlarımıza tekrar teşekkür ederiz...

Hatay'a geldiğimiz gün tam bir kabustu.Kamyon zaten akşamüstü eşyaları boşaltmaya başlamış ve eşyaların kamyondan inmesiyle sinirimiz iyice oynamaya başlamıştı.Çoğu eşyamızı sarmadan yüklemişler ve hepsi irili ufaklı çizilmişti.İnsanın insana yaptığını hiçbir canlı yapmaz!İnsan emeğini harcamak ne kadar da kolay sanki o eşyaları yolda bulduk biz.Neyse bizim başımıza geldi ama siz kendinizi koruyun lütfen nakliyecilerin başında durun ve tek tek sardırın eşyalarınızı.Tabi bunun için çocuğunuza bakacak biri olması şart,bununla da yetmiyor çocuğunuzun o gün krizde olmaması gerekiyor.Neyse eşyalar yüklenirken paşa da krizlerden kriz beğendi çok etkilendi sanırım bütün gün kucağımdan inmedi adamların peşinde koşturduk durduk.Bir de üstüne mobilyaları kurmadan gittiler saolsunlar.Bu da yetmezmiş gibi temizlettiğimiz evin leş gibi olduğunu gördük.Bir de onlarla tartış göya şirket tutmuştuk.Ama anladım ki yavuz hırsız ev sahibini bastırır başına ne gelirse sukunetle kabullenmek lazım daha da alevlenmemek için.

Eve yerleşme kısmına geçtiğimiz için mutluyduk gene de ama paşam çok huzursuzdu adapte olmakta çok zorlandı.Kuzum bir de ateşlendi birkaç gün içinde.Meğer bağırsaklarında ve boğazında enfeksiyon varmış.Ateş geçti,enfeksiyon geçti ama ishal bir türlü geçmedi.Meğer antibiyotik de ishal yapıyormuş.Tam ishal düzeldi derken bu sefer de paşam geçen akşam kaşını patlattı.Ödüm koptu gözüne birşey oldu diye çünkü gözünü tutuyordu.Burada da acillerle tanıştık böylece.İki dikişimiz daha oldu.Sanırım paşam büyüyene kadar dikişti alçıydı eksik olmayacak bizden.Pansumana gitmeye devam..

Bu aralar Paşamın favorisi masadan ne bulursa kapıp kaçmak. Fena haylaz oldu.

A tabi sadece iş yapmıyoruz Hatay'ı keşfetmeye başladık.Çok güzel bir çarşısı var henüz tamamını gezemesek de.Ayrıca paşam için top havuzu olan bir kafe bile bulduk.Çocuk parkı ne yazıkki az sayıda ve eve yakın yok zaten biber sıcakları da gelmek üzere evde takılayacağız artık.Buraların rüzgarına alışmaya çalışıyoruz Doruk bile şaşkın şaşkın bakıp vuuuu diyor.

Bir taşınma macerası böyle geçti gitti.