Adana Ceyhan ve Dörtyol Gezimiz

Bizimki biraz zorunlu bir gezi oldu.Eşimin Ceyhan'da Toros Tarım'ın sosyal tesislerinde toplantısı vardı ve isteyen eşli gidecekti.Babamız bizi bırakmak istemedi biz de bu fırsatı kaçırmayalım dedik.Dedik dedik ama cumartesi sabah oraya varıp kahvaltının bitmesiyle ben gerçeklerle yüzleştim.Eşimin toplantısı tüm gün sürecek ve ben de yeni bir iş kolu farkedip çocuk bakıcılığına atanacakmışım.Benim deli oğlan yetmez gibi yanında iki yaşından on yaşına kadar toplam altı çocukla yaklaşık iki saat geçirdim.Valla analar kahvelerini yudumluyor herkes rahat bir ben koşturuyorum peşlerinden.Dur yapma oğlum kızım hayır şöyle yapalım oraya çıkma ona vurma gel git...Beynim oldu kazan en son sahile indik de biraz rahat ettim.Kıyıya çekilmiş bir kanoya hepsini oturttup bir drama canlandırdık.Onları salladım dalga yaptık,minikleri oturttuk büyükler de bizi düşmanlardan korudu,sonra da balık tuttuk derken ben biraz rahatladım.Sonra benimkinin önderliğinde kıyıya yöneldi hepsi.İşte bu kısmı sevdim çünkü denize sıfır noktasına gelince hepsinin annesi panik olup geldiler yanımıza.Çok şükür ben de sadece oğluma yöneldim.O gün hiç fotoğraf çekemedim maalesef,pazar sabahı çekebildim anca.

İşkence bitti mi?Tabi ki hayır.Öğle yemeği anca 2 gibi yendi.Paşanın uyku saati geçti ayarlar iyice şaştı.Odamıza çıktık ki neredeyse yarım saat ağladıktan sonra uyutabildim kuzuyu.Üstelik hastayım!Düşünün ki o yattığı süre boyunca yatmama rağmen hala dinlenemedim.Akşam üstü gene kabus başladı.Paşanın arkadaşlarının yanına gittik tabi.Bu sefer fazla kaynaşan bebeler kavgalara başladı.O dandik uçak ve top için ne kavga ne ağlama!Neyse ki anneler biraz daha ilgiliydi de biraz rahat ettim.Ve bir annemizin katılımıyla artık ben de iki çift laf edebildim.Biraz sosyalleşmek iyi geldi tabi.

Paşam için mükemmel bir haftasonuydu,bizim için aynı şeyi söyleyemeyeceğim ama en azından o bu kadar mutlu oldu ya pişman olmadık gittiğimize.Pazar sabahı bu manzaraya uyandım ve en azından sabah biraz huzur buldum.

Pazar sabahı 06.30'da başladı maalesef.Kahvaltı da saat 9'da verilecekti.Biz de biraz oda da oyalanıp sabah deniz kenarına yürüyüşe gittik.İlk kez balıkçıl gördüm.Paşam da kaplumbağa,kertenkele,kedi,karınca,sümüklü böcek derken doğayla içiçeydi.

 

 

Paşam bayıldı buralara özgürce koştu,top oynadı,kumla toprakla oynadı.Çocuklar için arada böyle yerlere gitmek şart sanırım.

Pazar sabahı kahvaltıdan sonra buradan ayrıldık ve Dörtyol'da bir aile dostumuzu ziyarete gittik.Oraya da iyiki gitmişiz.Ne güzel yerler.Bahçemiz çok küçük dediler ben de küçük sandım gerçekten.Meğer onlara göre küçük bize göre hayli büyük bir bahçeleri varmış.Mandalina,zeytin ve limon ağaçları arasında gezindik.Dalından mandalina yedim ne güzelmiş!Ki o ağaçlarda kalanları satamıyorlarmış yaralı diye.Dedim bunun neresi kötü ben uzun zamandır böyle güzel bir mandalina yemedim.Saolsunlar yanımıza da iki çuval toplayıp koydular.Suyunu sıkıp buzluğa atarsın dediler.İnşallah besin değeri kaybolmaz bu şekilde.

Bahçenin süsü begovillere de bayıldım.Renk cümbüşü karşılıyor size bahçeye girerken...

Paşam orada da aktivite buldu kendisine.Hale Ablasıyla tahta parçalarıyla oyun oynadılar.

Günün diğer sürprizi de mutfaktan geldi:Mumbar dolması!Çok merak ettiğim bir yemekti.Daha önce hiç tatmadığım için heyecanlıydım.Beklediğim lezzeti bulamadım hani canım istemez bir daha ama bir yerde bulursam da yerim.Biraz ağır bir tadı var alışık olmayanlara.Ama menüdeki bu yöreye özgü tepsi kebabı,pilav ve mükemmel turşu bizi ziyadesiyle mutlu etti.Böyle içtenlikle ağırlanmanın mutluluğuna ise paha biçilemez...