29 Ekim Cumhuriyet Bayramımız Kutlu Olsun

Daha erken yazmayı planlıyorum yazıyı ama tüm gün bir yoğunluk ki sormayın.Sanmayın ki gezdim,tozdum malum neredeyse bir aydır evde yoktum işler yap yap bitmiyor bir türlü.Aslında bugün kutlamalara gitmeyi planlıyorduk ama hem babamızın doktor işi çıktı hem de Hatay'da yaşadığımızdan mıdır nedir bir toplu yer fobisi oluştu bizde.Biliyorum böyle yaşanmaz ama insan sınırda savaşın dibinde yaşayınca alamıyor kendini böyle duygulardan.

Paşam dün kreşte de mini bir kutlama yapmış.Ben de sadece fotoğraftan görebildim sizler gibi.Sanırım bundan sonraki yaşantımızda Paşamın hayatındaki birçok önemli kareyi ben de sadece fotoğraflardan görebileceğim.

Paşam dün ilk kez yarım gün kreşe gitti.Yanlız sabah bırakırken tedirgindim çünkü çok uykusuzdu,orada huysuzlanmasından korktum.Saati gelmeden çalan telefonum da bunu ispatladı.Hoş bizimki gösteri jetlerinin sesinden korkmuş o yüzden ağlamış.Koştur koştur almaya gittim oğlumu.Gittiğimde sakinleşmiş bir sorun yoktu.Korktun mu diye sorunca ağlar gibi bana anlatmaya çalıştı ne olduğunu kuzum.Dün öğleden sonraki deneme uçuşunda da aynı tepki devam etti.O yüzden bugün onu öğle uykusuna yatırmadım gösteri bitene kadar.Gösterimizi özel locamızdan izledik!Balkonumuzdan manzara süperdi gerçekten,gösteri çok etkileyiciydi.Ama paşam için pek öyle değildi bir babanın bir benim kucağımda yapışıp izledik.

Paşamın keyfi de keyif hani.Elinde bayrağı gösteri izleyip bir taraftan da babasının elllerinden mamasını yedi.

Bizden bayram manzaraları böyle geç de olsa hepimizin bayramı kutlu ola!