21 Nisan 2014 Pazartesi

Kalpli Kapı Süsü

İlk kez kız odası için kapı süsü hazırladım ve itiraf edeyim ki zorlandım.O kadar alışmışım ki erkek anası olmaya herşeye erkek gözüyle bakmaya.Çiçekmiş böcekmiş tuhaf geldi valla.


Dün arkadaşımıza giderken küçük bir hediye götürmek istedim.Kafamda tasarlarken kısa sürer yapmam diye düşünmüştüm ama evdeki hesap çarşıya uymadı.Kalın keçeden bir kalp kestim önce.Kalıpsız kesmek biraz zor oluyor ama ortadan ikiye katlayıp eşitlenebiliyor.Harfler için istediğiniz bir yazı formatında 150-200 font çıktı alırsanız karbon kağıdıyla keçeye geçirip kesebilirsiniz.Küçük kalpler için kurabiye kalıplarını kullandım.Kelebekler ve kuş için de bu kalıpları


Yapıştırma işlerinin bir kısmını kumaş yapıştırıcı ile bir kısmını da silikonla hallettim.Alt kısmından da tül ve kurdela sarkıttım.


 Bu son hali de içime sindi.Şirin bir kız süsü olmuş değil mi?

15 Nisan 2014 Salı

Şekilli Hafıza Oyunu

Her yazıya aynı girişi yapıyorum bugünlerde kendimden sıkıldım valla ki...Ama gene aynı şeyi söyleyeceğim uzun zamandır yazamıyorum anlamsız yoğunluğumdan.Anlamsız diyorum çünkü ortada yaptığım hiçbir iş yok gibi.En önemli sebeplerden biri de Paşamın ele avuca sığmaz halleri sanırım.O kadar yoruyor ki kafamı.Terrible Two ne kadar anlamlı bir isimmiş anlamış bulunuyorum dibine geldik sendromun.Bildiğiniz şiddete maruz kalıyoruz valla.Hiçbir şey mutlu etmiyor bazen,sinir krizleri geçiriyor,kendini yerden yere atıyor.Bir de bakıyorsun ki öpüp koklaşıyoruz,mutluluktan ölüyoruz.Bildiğin salak etti bu çocuk bizi.

Kısa bir iç döküşümden sonra gelelim aktvitemize.Son iki haftadır hiçbir etkinlik yapamıyor,parka falan gidiyor evdeki oyuncaklarımız değerlendiriyorduk.En son cuma günü arkadaşım bile ''bu ne yahu hiçbir şey yaptırmıyorsun çocuğa'' diye serzenişte bulununca kolayına da kaçmış olsam birkaç etkinlik hazırladım haftasonu için.Bu etkinliğin de sayılar versiyonunu Keremle Günler'de görüp biz bunu şekillerle yaparız diye düşündüm.


Uzun süredir biriktirdiğim kapaklarım iş gördü sonunda.Kapakları iki farklı kutunun üzerine yapıştırdım.Evadan ikişer adet kestiğim şekilleri de kapakların içine yapıştırdım.Burada amaç kapaklar kapalıyken şekilleri eşleştirebilmek.


Elimde kutuları gören Paşam nasıl da gülmeye başladı süyypiiiss diye :) Ben ona hiçbir şey anlatmadan kutuları yere bıraktım.Zaten o hevesle tüm kapakları açmaya başladı.O açtıktan sonra bir taraftakilerin kapağını kapattım.


Ve eşimle benim ağzımızı açık bırakacak gelişme bu aşamada gerçekleşti.Bizimki sadece bir kez gördüğü şekilleri hiç yanlış deneme yapmadan bir kerede buldu.Bizim yüz ifademizi tahmin edebilirsiniz herhalde.Bizimkinin tüm şekilleri isimleriyle öğrenmiş olmasına mı,bir kerede onları bulacak hafızaya sahip olmasına mı şaşıralım.Ortak fikrimiz : Çakal bu çocuk!

Evet çakal biliyor ama inadından bize bildiğini bile göstermiyor.Gene aynı gün eşim şahit olmuş;bizimki babasının odada olduğunu farketmemiş 1'den 10'a kadar sayıyor bir güzel.Peki biz varken nasıl sayıyor?Bii üücc aytıı yedii onnnn :)

Velhasıl bebemiz zekiymiş de bizden saklıyormuş bu sefer fena açık etti :))
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...