15 Nisan 2014 Salı

Şekilli Hafıza Oyunu

Her yazıya aynı girişi yapıyorum bugünlerde kendimden sıkıldım valla ki...Ama gene aynı şeyi söyleyeceğim uzun zamandır yazamıyorum anlamsız yoğunluğumdan.Anlamsız diyorum çünkü ortada yaptığım hiçbir iş yok gibi.En önemli sebeplerden biri de Paşamın ele avuca sığmaz halleri sanırım.O kadar yoruyor ki kafamı.Terrible Two ne kadar anlamlı bir isimmiş anlamış bulunuyorum dibine geldik sendromun.Bildiğiniz şiddete maruz kalıyoruz valla.Hiçbir şey mutlu etmiyor bazen,sinir krizleri geçiriyor,kendini yerden yere atıyor.Bir de bakıyorsun ki öpüp koklaşıyoruz,mutluluktan ölüyoruz.Bildiğin salak etti bu çocuk bizi.

Kısa bir iç döküşümden sonra gelelim aktvitemize.Son iki haftadır hiçbir etkinlik yapamıyor,parka falan gidiyor evdeki oyuncaklarımız değerlendiriyorduk.En son cuma günü arkadaşım bile ''bu ne yahu hiçbir şey yaptırmıyorsun çocuğa'' diye serzenişte bulununca kolayına da kaçmış olsam birkaç etkinlik hazırladım haftasonu için.Bu etkinliğin de sayılar versiyonunu Keremle Günler'de görüp biz bunu şekillerle yaparız diye düşündüm.


Uzun süredir biriktirdiğim kapaklarım iş gördü sonunda.Kapakları iki farklı kutunun üzerine yapıştırdım.Evadan ikişer adet kestiğim şekilleri de kapakların içine yapıştırdım.Burada amaç kapaklar kapalıyken şekilleri eşleştirebilmek.


Elimde kutuları gören Paşam nasıl da gülmeye başladı süyypiiiss diye :) Ben ona hiçbir şey anlatmadan kutuları yere bıraktım.Zaten o hevesle tüm kapakları açmaya başladı.O açtıktan sonra bir taraftakilerin kapağını kapattım.


Ve eşimle benim ağzımızı açık bırakacak gelişme bu aşamada gerçekleşti.Bizimki sadece bir kez gördüğü şekilleri hiç yanlış deneme yapmadan bir kerede buldu.Bizim yüz ifademizi tahmin edebilirsiniz herhalde.Bizimkinin tüm şekilleri isimleriyle öğrenmiş olmasına mı,bir kerede onları bulacak hafızaya sahip olmasına mı şaşıralım.Ortak fikrimiz : Çakal bu çocuk!

Evet çakal biliyor ama inadından bize bildiğini bile göstermiyor.Gene aynı gün eşim şahit olmuş;bizimki babasının odada olduğunu farketmemiş 1'den 10'a kadar sayıyor bir güzel.Peki biz varken nasıl sayıyor?Bii üücc aytıı yedii onnnn :)

Velhasıl bebemiz zekiymiş de bizden saklıyormuş bu sefer fena açık etti :))

11 yorum:

  1. ne güzel yapmışsın o oyunu bayıldım ayrıca o bıdıklar çok zeki oluyorlar genelde de göstermiyorlar..:-))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim :) Demek genel bir durum bu zekayı gizleme sevindim :))

      Sil
  2. cok sagol tugbacım şekillerin sticerını bulsam oda aklımdaydı aslında ellerinize saglık harika olmuş paşamda çok eylenmiş

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağol Kübra'cığım :) Ben şekilleri kendim keserek yaptım ;)

      Sil
  3. Harika bir etkinlik tebrikler canım:)Ah 2 yaş beni de şaşkına çevirdi,bugünlerde daha iyi gibiyiz ama inan ki hep huyuna hep suyuna gidiyoruz.Bazen ikna etmekten yoruluyorum,Allah sağlık versin,sendromlar geçsin:)Çok öpüyorum zeki Paşa'nı ve seni:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler canım :) En önemlisi sağlık tabi paşalarınkini koruyacağız diye kendi akıl sağlığımız sağlam çıkaydık şu sendromdan iyiydi:))

      Sil
  4. akıllı bıdığım benim maşallah sana:)bu kapaklar hayat kurtarıcı vallahi,yaşasın süyypiiis ler ;) öpüyorum ikinizi

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok sağol teyzesi :) Zaten ev çöplüğe döndü hiçbir şey atamıyorum ama işte sonunda bir süypisse dönüşüyorlar :)

      Sil
  5. Çok teşekkür ederim :) Ben de aldım sizi takibe ;)

    YanıtlaSil
  6. oo super bir düşünce bayıldım doğrusu...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler :) Duvarda da süs gibi kaldı arada bir oynamaya devam ediyoruz,kalıcı da oldu yani

      Sil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...