Sabah paşama kitabından o nerede bu nerede diye sorup duruyordum.Ama inatla hiçbirşey göstermiyor.Güneş gözlüğünü göster diyorum gözlerini gösteriyor.Çorabı bulalım diyorum ayağını gösteriyor.Ben de dedim kitapla bir sorunu var herhalde.Hemen kitaptaki nesnelere benzer nesneleri sepetin içine toplamaya başladım.Eşya bulmacaydı oyunumuz ama sürpriz kutuya dönüştü.
Sepetten bulalım diyecektim ki sepeti devirdik salonun ortasına.Oradaki her nesneyi bilmesine rağmen göstermiyor.Sadece at ve topu verdi bana o kadar.Bardağı istedim mutfağa koştu su getirecekmiş.Yani herşeyi biliyor ama söylemiyor kendi eline nesne seçip onunla ilgili konuşmak hoşuna gitti.Artık öyle yaptık oyunumuzu.Napalım özgür ruh karşısında boynumuz kıldan ince :)
Tişört ve şortun bunların içinde ne işi var der gibi aldı onları çamaşır sepetine koydu.Sorunca söylemez ama sepete konacağını bile bilir.En sonunda da sepeti kafaya geçirir :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder